ประติมากรรม "คนครุ่นคิด" เดิมชื่อ "กวี" เป็นงานที่จ้างโดยพิพิธภัณฑ์มัณฑนศิลป์ (Musée des Arts Décoratifs) ในกรุงปารีสเพื่อเป็นรูปปั้นสำหรับประตูทางเข้าพิพิธภัณฑ์ รอแด็งได้รับแรงบันดาลใจจากไตรภูมิดันเตของดันเต อาลีกีเอรี และตั้งชื่อประตูว่า "ประตูนรก" ประติมากรรมแต่ละชิ้นเป็นตัวแทนของตัวละครจากมหากาพย์ เดิม "คนครุ่นคิด" ตั้งใจจะให้เป็นดันเต อาลีกีเอรี หน้า "ประตูนรก" ครุ่นคิดถึงมหากาพย์ ในประติมากรรมชิ้นสุดท้าย รูปปั้นเล็กนั่งอยู่เหนือประตูคิดถึงชะตาของผู้อยู่ข้างใต้ ประติมากรรมเป็นรูปเปลือยเพราะรอแด็งต้องการสร้างผู้ที่มีลักษณะเป็นวีรบุรุษทำนองเดียวกับมีเกลันเจโล ที่แสดงให้เห็นทั้งด้านสติปัญญาที่เกิดขึ้นจากความยำเกรงในพระเจ้าและความสามารถทางกวีนิพนธ์

รอแด็งสร้างปูนหล่อขนาดเล็กใน ค.ศ. 1880 รูปใหญ่หล่อเสร็จเมื่อ ค.ศ. 1902 แต่มิได้ตั้งแสดงให้ประชาชนชมจนปี ค.ศ. 1904 ต่อมางานชิ้นนี้ตกไปเป็นของกรุงปารีส และถูกนำไปตั้งอยู่หน้าตึกป็องเตอง (Panthéon) ใน ค.ศ. 1906 และใน ค.ศ. 1922 ก็ถูกย้ายไปหน้าโรงแรมบีรงที่ต่อมาเป็นพิพิธภัณฑ์รอแด็ง

ประติมากรรมชิ้นนี้เป็นชิ้นที่เป็นที่รู้จักกันมากที่สุดชิ้นหนึ่งของรอแด็ง และมักจะใช้เป็นสัญลักษณ์ที่เกี่ยวกับความมีสติปัญญา และต่อมาก็เป็นหัวเรื่องการเสียดสีที่เกิดขึ้นเมื่อรอแด็งยังมีชีวิตอยู่